Halász Károly (1946, Paks) multimedijalni je umjetnik čija se programska strategija razvila unutar umjetničke grupe koja je šezdesetih i sedamdesetih godina u Mađarskoj djelovala pod imenom Pečuška radionica. Halászovo stvaralaštvo u svojim se počecima u suprotnosti sa službenom estetikom soc–realizma zasnivalo na bogatom nasljeđu lokalnog konstruktivizma i avangarde te izražavalo lokalnim idiomom apstraktne geometrije. Ubrzo nadahnut vlastitim doživljajem položaja mađarskih umjetnika i kulture u međunarodnom kontekstu i utjecajima suvremenih avangardnih praksi na međunarodnoj umjetničkoj sceni, poglavito Fluksusa, Halász se okreće performansu, insta- laciji, konceptualnoj umjetnosti, ready–madeu i zanimanju za televiziju kao najmoćniji medij vizualne komuni- kacije. U počecima geometrijsko slikarstvo i TV sliku/uređaj Halász spaja u jedinstvenu vizualnu kompoziciju na kojoj su geometrijski elementi kao simbol vječnog logosa postavljeni preko brzo mijenjajuće elektronske slike koja ravnodušno projicira sve sadržaje prolazne stvarnosti. S vremenom Halász rastvara TV uređaj te nizom performansa sebe i različite svakodnevne low–tech objekte uključuje u prepoznatljiv okvir TV kućišta. Ovom gestom posvajanja i doslovne izičke okupacije dekonstruira televiziju kao medij ideološke manipulacije i istovremeno ukazuje na njen prirođeni potencijal za demokratičnu, interaktivnu komunikaciju.