menu
esej o autorubibliografijautjecaji autora
LEF
1923. - 1929.
zemlja
Rusija
period
1915-1946

Časopis LEF (“ЛЕФ”, Левый фронт искусств), bio je glasilo Ljevičarskog umjetničkog fronta umjetnosti, udruge koja je okupljala široki raspon avangardnih pisaca, fotografa, kritičara i dizajnera u Sovjetskom Savezu. Svrha časopisa, prema proglasu u jednom od prvih brojeva, bio je preispitati ideologiju i prakse tzv. ljevičarske um- jetnosti, te odricanjem od individualizma osnažiti važnost umjetnosti za razvoj komunizma. Časopis je izlazio u dva navrata, u razdoblju 1923–1925. kao LEF, a od 1927. do 1929. kao Novi LEF (Novy LEF) Urednici LEF–a bili su Osip Brik, ruski formalistički kritičar, i Vladimir Majakovski, slavni pjesnik i jedan od autora uključenih u Manifest ruskih futurista koji je 1912. godine objavljen pod nazivom “Šamar javnom ukusu”. Dvojcu se kao kourednik u Novom LEFU priključio Sergej Tretjakov, konstruktivistički pisac, dramatičar i jedan od najo- bjavljivanijih autora prvog izdanja časopisa. Proslavljeno dizajnersko rješenje LEF–a djelo je Aleksandra Rodčenka, jednog od osnivača konstruktivizma, kipara, fotografa i graičkog dizajnera. Dizajn je zasnivao na svojim fotomon- tažama i kasnije sve većoj zastupljenosti fotograije koja se odlikovala dinamičnim dijagonalnim kompozicijama na temu pokreta u prostoru i redukcijom detalja. Časopis je inanciran državnim sredstvima, a zastupao je stavove produktivista, ljevičarske frakcije konstruktivizma koja se zalagala za uključenje umjetnosti u svakodnevni život. O njemu je 1924. godine pohvalno, iako kritički, pisao Lav Trocki u “Književnost i revolucija”. Časopis je, između ostalog, objavio poemu Majakovskog “O ovome”, “Montažu atrakcija” Sergeja Ejzenštaina i “Crvenu konjicu” Isak Babelja. Sergej Tretjakov uhapšen je u Staljinovim čistkama 1937. godine, optužen za špijunažu i ubijen. Isak Babelj iako smatran jednim od najvećih sovjetskih prozaika, uhapšen je 1939. godine, optužen za revizionizam, formali- zam, trockizam i špijunažu za Andre auxa. Mučen je i ubijen, njegovo djelo uklonjeno, a ime izbrisano iz svih povijesnih dokumenata i registra. Babelj je rehabilitiran pedesetih, a Tretjakov šezdesetih godina.